جستجو برای " حدیث خیرآبادی"

کوچه ابرهای گمشده؛ بازیِ «زبان» با زخم

۲۹ خرداد ۱۳۹۸

«کوچه‌ ابرهای گمشده» آخرین اثر داستانی کورش اسدی و تنها رمان اوست. کتابی که پس از هشت سال دوندگی و تغییر ناشر و تغییر نام از «پایان محل رؤیت است» به «روز قدیم»، در نهایت در اوایل سال ۹۵ توسط نشر نیماژ منتشر شد.  «کلمات از فرطِ سرکوب اشباع می‌شوند. از فرطِ اشباع غیرقابل رؤیتند. با همین کلماتِ تاریک ولی چیزهایی آشکار می‌شود در آخر.» کورش اسدی در این رمان، تمام ظرفیت‌های زبان را به کار می‌گیرد تا در دامِ ...ادامه مطلب »

صادق هدایت و آن عادت مزاحمش

۳۰ خرداد ۱۳۹۸

به تعبیر مسعود فرزاد -یکی از دوستان نزدیک صادق هدایت- مضامین نامه‌های او به دوستانش «کتاب خواندن و کتاب خواستن» و «ناراحتی از اوضاع زمانه» است. در نامه‌های بسیاری که میان هدایت و شهیدنورائی رد و بدل شده، هدایت ابتدا به گلایه از وضع و حال زمانه می‌پردازد و بعد بلافاصله گریزی می‌زند به کتاب‌هایی که شهیدنورائی از اروپا برایش فرستاده. نظرش را در مورد آن کتاب‌ها عنوان می‌کند و یا کتاب‌هایی را لیست می‌کند و از ...ادامه مطلب »

تمهید کورش اسدی در داستان‌هایش؛ پرسه‌زنی در شهر و احضار گذشته‌ی رازآلود

۳۰ خرداد ۱۳۹۸

پرسه‌زنی در شهر، پرسه‌زنی در تاریخ و احضار گذشته‌ی رازآلود شخصیت‌ها، یکی از بارزه‌های داستان‌های کورش اسدی است. شخصیت‌های داستان‌های او، اغلب، در انتهای پرسه‌زنی‌هایشان به موقعیتی رازآلود می‌رسند؛ وضعیتی نامکشوف و مبهم که مخاطب را به دوباره‌خوانیِ داستان فرا می‌خواند. کورش اسدی در مصاحبه‌ای با معین فرخی، درباره‌ی این موضوع می‌گوید: «پرسه‌زنی از نظر روایی، از طرفی دست نویسنده را باز ...ادامه مطلب »

کورش اسدی، سنگِ محکِ معلمیِ داستان - بخش اول

۰۲ تیر ۱۳۹۸

گفت‌وگویی مفصل با الهام نظری و بهاره بیات، دو تن از شاگردان قدیمی کورش اسدی مصاحبه و تنظیم: حدیث خیرآبادی کورش اسدی که خیلی زود و به‌ناگاه ما را ترک گفت، هم نویسنده‌ای سختگیر بود، هم منتقدی رک‌گو و هم معلمی باسواد و کاربلد. ما در اینجا قصد داریم روی وجه معلمی‌اش نور بتابانیم و از پسِ آن، روزنه‌ای هم به وجوه دیگرش باز کنیم. به همین دلیل، تصمیم گرفتیم برای یادکرد او در آستانه‌ی دومین سال فقدانش، به سراغ دو تن از شاگردان ...ادامه مطلب »

کورش اسدی، سنگِ محکِ معلمیِ داستان - بخش دوم و پایانی

۰۳ تیر ۱۳۹۸

گفت‌وگویی مفصل با الهام نظری و بهاره بیات، دو تن از شاگردان قدیمی کورش اسدی «الهام نظری» مترجم آثاری همچون هومر و لنگی و طوطی فلوبر و «بهاره بیات» که جامعه‌شناسی خوانده و داستان می‌نویسد، دعوت ما را قبول کردند و در گپ و گفتی دوساعته به سوال‌های ما در مورد معلم‌شان پاسخ دادند. آنچه پیشِ روست، ماحصل این گفت‌وگوی صمیمی‌ست که سعی دارد علاوه بر آنکه کورش اسدی را به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و جدی‌ترین معلم‌های ...ادامه مطلب »

کتاب موجودات خیالی؛ لذت کاهلانه‌ی بورخس

۳۰ تیر ۱۳۹۸

«بیایید اکنون از باغ وحش واقعیت به باغ وحش اسطوره گذر کنیم، باغ وحشی که وحوش آن شیرها نیستند، بلکه آنجا جایگاه ابوالهول، شیر دال و سنتور است. جمعیت باغ دوم به مراتب فزون‌تر از باغ وحش اول است. مگر نه اینکه هیولا جز ترکیبی از اجزای موجودات واقعی چیز دیگری نیست و امکان چنین قلب و برگردانی تا بی‌نهایت است؟»* «کتاب موجودات خیالی» (The Book of Imaginary Beings)، باغ وحش اسطوره و به تعبیری فرهنگ اسطوره‌شناسی خورخه لوئیس بورخس است. کتابی که ...ادامه مطلب »

نوشتن، هم دم فرو بستن است و هم گفتن

۰۳ مرداد ۱۳۹۸

نسخه‌ی شفابخش مارگریت دوراس «آن اتاق کلمه و اتاق نوشتن حالا از بین رفته است.»* دوراس غایب است. برای همیشه غایب است. یان آندره‌آ در غیاب دوراس، غیابی که نام دیگرش مرگ است، نمی‌داند چه کند. این تمام شدن، افسرده و بیچاره‌اش کرده. مشحونِ خیال و سودا، یاد دوراس را مدام احضار می‌کند. شاید اراده‌ای هم در کار نیست، خودش خودبه‌خود احضار می‌شود. یاد و خاطره‌ی دوراس، طنین صدایش، کلمه‌هایی که شاید اگر زنده بود، از دهانش ...ادامه مطلب »

آغاز نامه‌نگاری‌های ازرا پاوند و جیمز جویس

۰۶ شهریور ۱۳۹۸

نامه‌نگاری‌های ازرا پاوند (Ezra Pound) شاعر و منتقد امریکایی (۱۹۷۲-۱۸۸۵) و جیمز جویس (James Joyce) نویسنده‌ی بزرگ ایرلندی (۱۹۴۱-۱۸۸۲)، از تاریخ ۱۵ دسامبر ۱۹۱۳ از سوی ازرا پاوند شروع می‌شود. او در نخستین نامه‌اش برای جویس نوشت: «این اولین باری است که برای کسی خارج از حلقه‌ی آشنایانم نامه می‌نویسم... این مسائل را با گفت‌وگو بهتر می‌توان حل کرد، اما از آن‌جا که گفت‌وگو ممکن نیست، نامه می‌نویسم.» از محتوای نامه این‌طور ...ادامه مطلب »

«راهنمای مردن با گیاهان دارویی»؛ امکانی برای فرا رفتن از واقعیت

۱۶ شهریور ۱۳۹۸

گفت‌وگو با عطیه عطارزاده  در چند سال اخیر از عطیه عطارزاده بسیار شنیده‌ایم. نویسنده‌ی رمان «راهنمای مردن با گیاهان دارویی» که در سال ۱۳۹۶ توسط نشر چشمه به چاپ رسید و از سوی مخاطبان و منتقدان فارسی‌زبان با استقبال خوبی مواجه شد؛ به نحوی که توانست برگزیده‌ی جایزه‌ی ادبی بوشهر، برگزیده‌ی جایزه‌ی ادبی هفت‌اقلیم و یکی از نامزدهای نهایی جایزه‌ی ادبی «احمد محمود» باشد و این اواخر به چاپ شانزدهم هم ...ادامه مطلب »

روزگارانِ شصت؛ یک

۰۲ مهر ۱۳۹۸

از خفاش هم ترسناک‌تر خانه‌ی ننه و باباجان شش اتاق داشت. دور تا دور یک حیاط که وسطش حوض بود وُ کنار حوض، درخت انار بود وُ دو باغچه هم داشت با دو درخت انجیر وُ چند بوته گل محمدی که وقتی گل می‌دادند، حیاط صورتی می‌شد وُ بوی خوشی همه‌جا را برمی‌داشت وُ ما برای عکس گرفتن با دوربین لوبیتل بابا می‌ایستادیم پشت یا جلوی گل‌های محمدی که خوش‌منظره‌ترین جای خانه را انتخاب کرده باشیم لابد. گیریم که هیچ‌یک از عکس‌ها، رنگِ ...ادامه مطلب »

روزگارانِ شصت؛ دو

۰۲ مهر ۱۳۹۸

خرده‌شیشه‌هایی‌ در تل خاک و خاکستر سقف خانه‌ی جدید، چوبی نبود و جایی برای خفاش‌ها نداشت. عوضش گاهی پرنده‌ای بزرگ با صدایی مهیب از آسمانش رد می‌شد که ابر سپید هلالی دنباله‌اش را -کودکانه- دوست می‌داشتم. می‌ایستادم وسط حیاط و آن‌قدر تکان نمی‌خوردم و آن‌قدر زل می‌زدم تا ابرِ دنبالِ پرنده محو می‌شد. و هی از خودم می‌پرسیدم آن پرنده‌ی بزرگ چه شد پس؟ کجا رفت؟ بعدها اسم پرنده را یاد گرفتم؛ جت جنگی. بعدها که ...ادامه مطلب »

غلامحسین ساعدی و تک‌نگاری‌هایش؛ با تأکید بر کتاب «اهل هوا»

۰۸ آبان ۱۳۹۸

از غلامحسین ساعدی، علاوه بر داستان‌های کوتاه، رمان‌ها، نمایشنامه‌ها و فیلمنامه‌هایش، سه تک‌نگاری مهم نیز بر جا مانده است. ایلخچی (۱۳۴۲)، خیاو یا مشکین‌شهر (۱۳۴۳) و اهل هوا (۱۳۴۵). این تک‌نگاری‌ها که با همکاری «مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی» دانشگاه تهران (تأسیس ۱۳۳۷)، به پیشنهاد جلال آل احمد و زیر نظر او به انجام رسیده است، وجه دیگری از نگاه دقیق، موشکافانه و تیزبین ساعدی را در مواجهه با اجتماعی که در آن ...ادامه مطلب »

معرفی کتاب «خیرالنساء»؛ قاسم هاشمی‌نژاد

۱۹ آبان ۱۳۹۸

خیرالنساء؛ یک سرگذشت رازآلود، در پس عطری نامنتظر قاسم هاشمی‌نژاد در داستان نیمه‌بلند «خیرالنساء»، سرگذشت مادربزرگش (۱۲۷۰-۱۳۶۷) را روایت می‌کند. بسیاری، خیرالنساء را داستانی عرفانی تلقی کرده‌اند. اما هاشمی‌نژاد خود در اعترافی صادقانه بیان می‌کند که اصلن قصد نداشته داستان عرفانی بنویسد. او که در سال‌های حوالی ۱۳۷۲، به کار نوشتن شعرهای داستانواره مشغول بوده، بنا می‌کند خیرالنساء را هم در همان قالب بنویسد؛ شعری ...ادامه مطلب »

درباره‌ی اولیس جیمز جویس؛ در سال‌روز تولد نویسنده‌اش

۱۳ بهمن ۱۳۹۸

بسیاری از منتقدان، اولیس (Ulysses) جیمز جویس (James Joyce) را شاهکار قرن بیستم نامیده‌اند. کتابی که در همه‌ی این سال‌ها، از موضوعات چالش‌برانگیز فضای ادبی در سراسر جهان بوده است. چالش‌برانگیز از جهات گوناگون؛ غنا و پیچیدگی زبانی و روایی، ارجاعات متعدد تاریخی، مذهبی و اسطوره‌ای، سبک و ساختار، محتوا، دشواری ترجمه برای مترجمان و همین‌طور مواجه شدنش با سانسور در بسیاری کشورها. اولیس از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که از همان ابتدا، چاپ ...ادامه مطلب »

نقش و ناخن

۱۶ بهمن ۱۳۹۸

اولش با هم حرف می‌زدیم، با صدای بلند. مثلن یکی‌مان از این سر سلول داد می‌زد: «هی رفیق، به خیالت حالا روز است یا شب؟» آن دیگری پوزخند می‌زد: «تو چیزی غیر تاریکی می‌‌بینی اینجا؟» اولی جواب می‌داد: «آن بیرون را می‌گویم. آن بیرون هم شب است حالا؟» و بعد تا کسی می‌آمد جوابی بدهد که مثلن بیرون هم تاریک است لابد، و خب همه‌مان یک چیزهایی از تاریکی‌اش یادمان هست، یکهو ضربه‌ای محکم می‌خورد به در، و توپ و تشری ...ادامه مطلب »

قاسم هاشمی‌نژاد؛ افشاگری و رازپوشی‌ در زبان

۲۰ بهمن ۱۳۹۸

  «نوشتن نزد ایرانیان پیش از آن‌که افشا باشد رازپوشی بوده است. محجوب کردن زبان را از اعصار کهن تا به امروز در میان این قوم می‌بینید.»۱ قاسم هاشمی‌نژاد هرچند به ناحق مهجورمانده‌ای باشد در عرصه‌ی ادبیات این سرزمین، اما هماره همان‌ها که او را می‌شناسند و از او یاد می‌کنند، فارسی‌نویسیِ درخشانِ او را ستوده‌اند. هاشمی‌نژاد شیفته‌ی زبان فارسی است و نثری پیراسته دارد، اما هرگز به دام زیبانویسی نمی‌افتد. او ...ادامه مطلب »

در سوگِ شاهرخ مسکوب؛ نویسنده‌ی سوگ‌ها و جان‌لرزه‌ها

۲۳ فروردین ۱۳۹۹

بیست‌‌و‌سوم فروردین، سال‌مرگِ شاهرخ مسکوب پژوهشگر، مترجم و نویسنده‌ی ایرانی است. او که بیش از هر نویسنده‌ای، در مرگ یاران و عزیزان، سوگنامه نوشت و الحق، کسان بسیاری پس از مرگش، به حسرت و دریغ گفته‌اند که ای کاش مسکوب خودش می‌توانست در فقدانِ خود، سوگنامه بنویسد. چرا که آن برهنگی و تب و تاب، انعکاس عریانِ جان‌لرزه‌های کسی در مصیبت فقدان عزیزی، در زبان کمتر نویسنده‌ی ایرانی چون او، تا بدین قدر تأثیرگذار نمود ...ادامه مطلب »

نگاهی به رمان «تونل»؛ ارنستو ساباتو

۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۹

تونل؛ شعر زیبایی از جنون و مرگ «آیا زندگی ما چیزی جز یک سلسله زوزه‌های بی‌معنی در بیابانی از ستارگان بی‌اعتنا نبود؟» * از ارنستو ساباتو (۱۹۱۱-۲۰۱۱) نویسنده‌ی برجسته‌ی آرژانتینی و یکی از مهم‌ترین نویسندگان اد‌بیات اسپانیایی‌زبان، تنها سه رمان بر جا مانده است. او به خاطر ذائقه‌ی سختگیرش، باقی آثارش را به شعله‌ی آتش سپرد اما با همین سه رمان به شهرتی عالم‌گیر رسید. «تونل» نوشته‌شده به سال ۱۹۴۸ اولینِ ...ادامه مطلب »

نگاهی به داستان بلند «نماز میت»؛ رضا دانشور

۱۸ تیر ۱۳۹۹

  «وای به وقتی که درد، چهره‌ی آدمی را مسخ کند»   چه داستان بلند بدانیم‌اش، چه رمان کوتاه؛ «نماز میت» در شکنجه‌گاه آغاز می‌شود، به بلندای رنجِ روانِ آدمی قامت می‌بندد و در اقراری ناخواسته می‌شکند.    به‌عنوان مقدمه؛ «نماز میت» که به سال ۱۳۵۰ به چاپ رسید، نام رضا دانشور جوان (۱۳۲۶-۱۳۹۴) را جدی‌تر از قبل، به‌عنوان نویسنده‌ای نوگرا و تجربی بر سر زبان‌ها انداخت. او که پیش‌تر چندین ...ادامه مطلب »

هوشنگ گلشیری و ممنوعیت آثارش؛ با تأکید بر معرفی کتاب «در ولایت هوا» تفنّنی در طنز

۱۱ شهریور ۱۳۹۹

مقدمه؛ درباره‌ی ممنوعیت آثار هوشنگ گلشیری هوشنگ گلشیری نیز مانند بسیاری از نویسندگان بزرگ دوران ما، با پدیده‌ی ممنوعیت و سانسور مواجه بوده است و همین امر بر میزان استقبال مخاطب از آثار مختلفش تاثیر بسیاری داشته است. طبیعی است که از «شازده احتجاب» بیشتر شنیده باشیم، یا از «آینه‌های دردار» یا داستان‌های کوتاه‌اش. زیرا هرکدام با وجود طی کردن مسیری پر فراز و نشیب، در نهایت اجازه‌ی چاپ در داخل را یافتند و همین ...ادامه مطلب »

نگاهی به رمان «آقای رئیس‌جمهور»؛ میگل آنخل استوریاس

۲۷ مهر ۱۳۹۹

«آن‌قدر غم‌زده که گویی مرده بودند» «کشورش چنان او را غرق اندوه می‌ساخت که گویی خونش فاسد شده است.» (ص ۲۶۸) یک دیکتاتور و یک حکومت دیکتاتوری، از شما و از سرزمین‌تان چه خواهد ساخت؟ «میگل آنخل استوریاس» (۱۹۷۴-۱۸۹۹) نویسنده‌ی برجسته‌ی‌ گواتمالایی در رمان معروف‌اش «آقای رئیس‌جمهور»، تجسمی از پاسخ این سوال را به مخاطب خود می‌دهد. کابوسی هولناک و بی‌انتها، سیاهچاله‌ای مخوف، تو در تویی از ...ادامه مطلب »